From Beijing to Utrecht

#65 Van Keulen naar Dommelen

Het is veeeeeel te gezellig in Keulen. Bart, Doesy en Wilko zijn ons hier komen vergezellen. De lange nachten lijken geen eind te kennen. Superleuk!

Ook treffen we per abuis Marc en Johan op de kerstmarkt. We drinken glühwein en gaan door de 4400 foto’s op mijn iPad heen. In retroperspectief hebben we tóch bést wat meegemaakt.

We ontmoeten ook nog Miri en Gunnar. Met deze oud EGEA leden eten we een dikke Duitse taart en genieten we van de AperolSpritz.

Na vier avonden té gezellig stappen met de Utrecht-Gang (Bart, Doesy en Wilko) zeggen we Keulen toch echt vaarwel. We komen nog wel een keer terug 😉

We fietsen door mistroostige dorpjes, uitgestrekte aardappel en rettichvelden en een enorme bruinkoolmijn.

De klimmetjes gaan we vliegensvlug omhoog. We fietsen slechts met zes halfvolle tassen. Alle overbodige spullen liggen namelijk bij Wilko in de Mini. Dit scheelt aanzienlijk: met gemak fietsen we 2 km/uur sneller dan normaal.

Om 13:00 rijden we Nederland binnen. Het landschap verandert meteen. Opeens zijn aan weerszijden van de weg fietspaden. De stoep is recht en schoon, geen paaltje staat scheef en de huizen zien er allemaal keurig onderhouden uit. Welkom in pretpark Nederland.

Een paar bultjes later komen we in Hoensbroek aan. Vanavond logeren we bij Ka, Wilko, Linde en Noor. Het is meteen gezellig als we binnenkomen. Altijd fijn dat je voor vriendschap zo weinig hoeft te doen.

Linde en Noor nemen ons de volgende dag mee naar hun spiksplinternieuwe school. We zijn met recht onder de indruk van deze moderne school waarin alle laagste klassen door elkaar en met elkaar spelen. Super cool!

Nadat we de luizenmoeder op het schoolplein hebben gespeeld, klimmen we naar het hoogste punt van Nederland. Bovenop de Vaalserberg ligt het Drielandenpunt. Hier eet ik mijn eerste KROKET!!! met patatjes tussen goed gemutste grijsaards.

Onderweg naar Tongeren maken we een stopje in Maastricht om met Sandra te lunchen. Onze zus is druk bezig met haar PhD. We drinken koffie in de stad en kletsen bij. Er is de afgelopen 8 maanden genoeg gebeurd 🙂

Na het wederzien fietsen we door naar Tongeren. Tegen de wind in, een kaarsrechte N-weg met veel vrachtverkeer. Been there, done that 😉

Aangekomen in Tongeren worden Jeroens remmen scherp afgesteld door Marco’s Velo Shop. Kannie weer remmen. Wel zo makkelijk.

Mijn oud-Fontys-collega Tom pikt ons op in brasserie Bazilik, waar we reeds aan een lokale blonde zijn begonnen. Die korte afstanden bevallen ons wel 😉

Tom en Lia koken typisch Belgisch voor ons. Als een kind zo blij zit ik te stuiteren op de stoel! Biefstuk met patatten! Feest! Het is ook nog eens heel gezellig. Moe en voldaan duiken we ons bed in.

De volgende dag fietsen we met Tom richting Dommelen. Deze rit geen bear left, turn right of go left maar 117 128 149 137 121 145 144 143 240 239 237 94 301 of was het 301? We volgen het fietsknooppunten systeem van de Vlaanderen. Super chill en super mooi! We rijden door de landerijen en natuurgebieden over een oude spoorlijn.

Met een gemiddelde snelheid van een whopping 23 km/uur fietsen we Dommelen binnen. Hier worden we ontvangen door Mark! Madelief heeft zelfs een welkomsttekening voor ons gemaakt met haar vriendinnetje Tessa. Tijd voor wortelstamp en een Leffe blond!

Met nog ruim 100 kilometer op de teller gaan we het er lekker van nemen in het Brabantse, zodat we geheel volgens planning zondag Utrecht binnen kunnen fietsen. Vragen over onze aankomst? “Roos weet van de hoed en de rand of eigenlijk van het stuur tot de band” (Kuperus, 2019).

Roos is te bereiken via +31618747689

Next Post

Previous Post

Leave a Reply

© 2024 From Beijing to Utrecht

Theme by Anders Norén

%d bloggers like this: