Beijing is een stad met vele gezichten. van rijk tot arm, van westers tot oosters. Alles leeft door elkaar heen. En met door elkaar heen, bedoel ik ook door elkaar heen.
Wat een chaotische stad! Fietsers, brommers, auto’s vrachtwagens, bussen, driewielers (!) voetgangers en handkarren delen één weg. Iedereen rijd rond zoals ik dat doe op mijn vouwfiets. Dat is even wennen. Maar na een tijdje ben ik de het mantra van ‘rijd rustig maar zelfverzekerd’ gaan waarderen. Gewoon doen en blijven opletten. Dan kom je vanzelf door de gekte heen.
Opmerkelijk is dat deze drukte alleen bij grote kruispunten is. Veelal heb je als fietser goed de ruimte en lijkt het redelijk rustig op de weg. Maar je moet wel blijven opletten!
Veel tijd om rond te kijken heb je niet op de fiets. Om die reden hebben we de fiets in de hotelkamer gestald en zijn we te voet de stad in gegaan. 1e stop: de verboden stad.
De verboden stad
Dit enorme complex is gebouwd in de 14e eeuw. Het is de grootste houten constructie in China. Dat is te merken. We hebben er een halve dag rond gelopen en heel veel tempels bekeken.
Ondanks de vier uur slenteren tussen symmetrische pleinen, rustieke pandjes, zware deuren, lange gangen en heeeeeel veel chinezen, hebben we slechts de helft van de verboden stad kunnen bezichtigen.
De, naar verluidt, prachtige tuinen aan de oostkant hebben we helaas niet gezien.
De Hemel Tempel
De hemel tempel is een aaneenschakeling van verschillende tempels en ligt in het zuiden van Beijing. Het is een groot park, met voornamelijk naaldbomen, waarin vier ronde tempels zijn gehuisvest.
Als je er één hebt gezien heb je ze eigenlijk allemaal wel gezien. Dit komt vooral omdat de tempels van eenzelfde architectuur zijn als de verboden stad. Desalniettemin is het een wonder om te aanschouwen.
Het wordt ook meteen duidelijk hoe droog de stad is. Daar waar je grassprietjes ziet worden ze bevochtigd door een installatie. De rest van de grond is kurkdroog. Ook werd duidelijk hoe heftig de smog in Beijing is. Al het verkeer en de zware industrie aan de rand van de stad creëren een witte mist over de stad. Hierdoor kun je dingen die redelijk dichtbij zijn al minder goed zien.
De Lama Tempel
Het grootste Tibetaanse klooster buiten Tibet. Zo wordt de Lama Tempel (van Daila Lama) geadverteerd. Groot is het zeker. Het complex huist verschillende tempels met Boeddha beelden. Hoe verder naar achter, hoe groter de tempel en hoe GROTER de Boeddha. De laatste tempel huisvestte een een beeld van 18 meter hoog. ENORM!!
Uitgaan in Beijing
Na uren slenteren, super relaxte metro’s en heerlijk eten (we hebben overal superlekker gegeten! maakt niet uit hoe de zaak eruit ziet, alles is super smaakvol!) zijn we het nachtleven in gedoken.
Beijing kent weinig kroegjes. Als je ze vindt tref je vooral buitenlanders of rijke Chinezen. Niet gek want een biertje kost al snel 30 Y (hier kun je een volledige maaltijd voor krijgen).
Na wat verwoede pogingen om een doelgroep 😉 barretje te vinden, belandden we in het uitgaansdistrict in een katten restaurant. Naast me ligt een kat te spinnen terwijl overal katten gerelateerde versieringen de ruimte aankleden. Het leek ons wel een goed concept voor NL: een katten café, maar iemand anders mag het runnen. Wij gingen snel door naar een cafétje met live muziek.
Super geinig! Chinese ballads door twee man. Typisch voor uitgaan lijkt het dat er weinig tot geen westerse muziek wordt gespeeld. Alles is in het Chinees en dat vond ik best een verademing. Heel leuk en de Chinese taal klinkt prachtig in muziek nummers.
Aan het einde van de avond belanden we in een aantal clubs. Geniaal! Iedereen bezat zich aan een eigen tafeltje en aan de bar kom je alleen in contact met een verstookte stamgast waar geen zinnig woord meer uit komt. We vluchten naar de dansvloer (we zijn de enige) en bestellen een biertje. Even later komt de barman terug met een statafel en twee biertjes. Kunnen we toch fatsoenlijk drinken 🙂
De Chinezen kusten er wel pap van. En nadat de zoveelste dronkenlap lijkt om te vallen gaan we naar huis.
Laatste dag Beijing
Op onze laatste dag eten we nog wat bij onze favoriete restaurant (on de hoek van het hotel), dat wordt gerund door twee super lieve vrouwen. Voor slecht 25 Y (3,5€) krijgen we daar een hoofdgerecht dat we kunnen kiezen uit de plaatjes op de muur.
We bezoeken een gerenoveerde Hutong, een niet gerenoveerde Hutong en het prachtige Baihai park. Een laatste wandeling naar huis brengt ons over het Tiananmen Square dat helemaal is uitgelicht. We maken een laatste foto van het portret van Mao dat bevestigd is boven de ingang van de verboden stad en strompelen naar huis.
Ons bezoek zit erop, we zijn dood op en willen vroeg weg de volgende morgen. Ik had hier nog daaaagen kunnen blijven. Maar de reis heet van Beijing naar Utrecht en niet Jeroen en Menno in Beijing 🙂
tot zover…
Leave a Reply