From Beijing to Utrecht

#46 Van Samsun naar Kastamonu

Na 8.132km slijten dingen blijkbaar. Mijn achterband wordt eindelijk vervangen voor een goede ‘niet-lek-te-krijgen’ buitenband en we krijgen allebei een nieuwe ketting.

Onze kettingen waren zo uitgerekt dat ze niet meer op onze tandwielen pasten. Hierdoor fiets je minder lekker. Tevens worden mijn achtertandwielen vervangen.

Mijn lichaam is ook toe aan een opknapbeurt. Die krijg ik van een fysiotherapeut in Samsun. Altan Serhat neemt me flink onder handen. De zweetdruppels lopen over zijn hoofd als ie mijn nek en schouders een flinke massage geeft.

‘This wil hurt’ is zijn stopwoordje als ie mijn spieren flink induwt. Pijn doet het zeker, maar mij hoor je niet klagen. Na twee weken hoofdpijn ben ik dankbaar voor de professionele massage. Zeker als het ook echt blijkt te werken. Twee dagen later geen hoofdpijn en gespannen spier meer!

We fietsen 125km naar O O Gerze. Halverwege de rit begint het te gieten. Als twee snorkels op het droge vinden we het hotel. We worden super vriendelijk ontvangen. Onze fietsen worden naar binnen getild (!), we krijgen warme koffie en een medewerker tilt onze tassen naar de kamer!

Het uitzicht de volgende ochtend is spectaculair. We kijken uit over de baai van Gerze. Het water is opvallend blauw en steekt fel af tegen de grauwe wolken.

Tussen de buien door fietsen we verder. Nouja… tussen de buien. We krijgen er genoeg over ons heen. We hebben wind tegen en moeten 1100 hoogtemeters klimmen.

Met alle schuil-stops bij theehuizen of onder een viaduct doen 8 uur over 40km. Snel is anders.

Op het moment dat je denkt: ‘waarom doen we dit ook alweer?’ toont de Turkse gastvrijheid zich op onverwachtse wijze.

Na 700 meter klimmen stopt opeens een pick-up truck. De man wenkt me. ‘Ga je naar Istanbul?’ vraagt hij. Ik knik instemmend en drie minuten later ligt onze fiets achterin de bak. Wij zitten warm en droog bij Safak in de voorcabine.

Safaks bus klimt sneller dan onze fiets. We knipperen met onze ogen en zijn bovenop de berg. Nog sneller gaan we naar beneden. De snelheid en het uitzicht maakt de afdaling spectaculair. Safaks muziekkeuze draagt hier aan bij.

Terwijl Safak ons whatsappend naar beneden suist genieten wij van een loflied over Erdogan. Deze natuurlijke leider heeft lijnen op zijn gezicht, een draaiende pols en een leeuwenhart. De president is niet alleen krachtig, ook schijnt hij een bloem van vergiffenis te zijn.

Safak wil ons helemaal naar Istanbul rijden. Maar dan missen we een heel stuk fietsen én een gezellige ontmoeting in Kastamonu. We stappen uit in Hanönü. Ook hier zijn de mensen bijzonder gastvrij.

We willen inchecken in het hotel naast het ziekenhuis. Helaas is de deur dicht. Jeroen haalt verhaal bij het ziekenhuisloket. De dienstdoende dokter belt druk heen en weer. Even later komt Gulhams man met de sleutel.

We mogen onze fietsen binnen zetten en worden met de auto naar een restaurant gebracht. Hier worden we twee uur later weer opgehaald. De hoteleigenaar is terug met de sleutel voor onze kamer. Dus we kunnen lekker onder de wol.

Terwijl ik de deken over me heen trek, bedenk ik hoeveel tijd de Turkse inwoners aan ons besteden. Echt heel veel! En allemaal heel vanzelfsprekend. Ik hoop dat wij hetzelfde doen als we terug zijn in Nederland. Iedereen is hier zo aardig!

Zonder te hoeven betalen voor onze overnachting (!) vertrekken we naar het westen. Onderweg passeren we een veelvoud aan knoflook kraampjes. Iedereen verkoopt deze smaakmakers. Zelfs de benzinepomp heeft een klein honderdtal geurbommen liggen.

Het landschap is anders dan hiervoor. We hebben het gister in een flits mogen zien. Nu fietsen we door prachtige heuvels. De groene bomen steken scherp af tegen de gele zandgrond. Ook beginnen de herfstkleuren al door te zetten. Dat belooft wat voor de rest van de tocht!

In een poep en een scheet belanden we in Kastamonu. Hier wacht ons een bijzondere ontmoeting waar we beiden erg naar uitkijken… maar daarover volgende keer meer!

Next Post

Previous Post

3 Comments

  1. Thijssie September 23, 2019

    Wat leuk dat de gastvrijheid zo doorzet, daar is Turkije goed in! Hopelijk valt er met de ontmoeting een last van jullie af! 🙂

  2. Tim September 29, 2019

    Jullie gaan echt als een speer! #helden
    <>

    • deenmenno@gmail.com September 29, 2019 — Post Author

      Thanks. en super leuk dat je onze reis in je les gebruikt. Geert van Woerden ging het ook doen. We worden nog eens officieel lesmateriaal

Leave a Reply to Thijssie Cancel reply

© 2024 From Beijing to Utrecht

Theme by Anders Norén

%d bloggers like this: