Met zijn trouwe companion cube (zo noemen we Jeroens blauwe schuimrubberen kubus. Hiermee blijft zijn hand comfortabel omhoog), navigeert Jeroen ons Santa Fe uit.
Volgens de dokter ziet Jeroen er supergoed uit (I couldn’t agree more). Zijn pols en sleutelbeen zijn goed aan het herstellen. Evenals de schuurplekken op zijn rug en armen.
Opgelucht vertrekken we uit Santa Fe en stoppen bij Paco Pueblo. Dit is een oude nederzetting van inheemse Amerikanen. Er is van deze enorme stad weinig over.
Rijtjes stenen en een oude kerk (van de veroveraars) hinten naar een fascinerende nederzetting van een verloren cultuur.
Langs de weg staan overal bloemetjes in de bloei. Dit worden er meer als we van de snelweg af gaan. Kleurrijk hoor, New Mexico!
De bloemen blijken bijzonder populair bij de vele stieren. Deze zullen we later in andere vorm terugzien bij the Big Texan Steak Ranch & Brewery in Amarillo.
Het liedje, Show me the Way to Amarillo krijgt letterlijke betekenis als we verdwalen op Bell Range.
Zonder het te weten, rijden we een enorm landgoed op. Het is 8903 vierkante kilometer groot. Dat is twee keer Gelderland!
We zijn, zeg maar, verdwaald op de Veluwe van Amerika. Het is prachtig! We wanen ons alleen op de zandweg. Om ons heen groeien bomen op mintgroen gras.
In de verte rijzen platte bergen en zien we kleine rivieren door het landschap kronkelen.
We voelen ons de koning te rijk! Echter weet noch komoot, noch google, hoe we moeten rijden. Dus op goed vertrouwen rijden we richting het oosten.
Vier uur later, verspert een groot hek en 40 steaks de weg. We maken ietwat haastig omkeer en nemen een andere route.
Hier treffen we Jason, de waterpompmonteur. Verbaast complimenteert hij onze route. Tevens helpt hij ons voorbij het hek en de 40 stieren.
Daarna rijden we van attractie naar attractie. We bezoeken verlaten pompstations, een blauwe natuurlijke bron, een museum waarin ze de zolder van een oud omaatje hebben leeg getrokken en het zoveelste bouwval met route 66 bordjes.
Net voor Amarillo wijken we even af van de weg. Het ruikt een beetje naar benzine als we het korenveld inlopen.
Hier staan Cadillacs verticaal in de grond. Bezoekers versieren deze old timers met verfsprays. Zo ontstaat een levend kunstwerk. Heel cool!
Wat ook cool is, is de omgeving. De route van Santa Fe naar Amarillo is bijzonder groen. Landerijen strekken zich uit tot aan de horizon. Stieren grazen in prachtige wijden en we zien zelfs wat hertjes rondspringen.
In Amarillo verblijven we in het beruchte Camelot Motel. Dit was het goedkoopste motel. Blij verrast rijd ik de parkeerplaats op. Het motel is een KASTEEL!
Nouja, op zijn Amerikaans dan.
Flora & Fauna quiz voor Lisa en Alex
We moeten goed opletten op de weg. Want er steken zomaar dieren over. Blij verrast spring ik uit de auto om een foto te maken.
Echter, het beestje had zich goed verscholen in het gras. Kunnen jullie zien wat voor dier het was?
Leave a Reply