#12 Oude culturen in Amerika

Heel, héél, heueueul veel honden verwelkomen ons in Zuni Pueblo. Het dorp is heel anders dan de voorgaande dorpen.

Zuni heeft geen ‘grid-patroon’. De wegen lopen dus niet kaarsrecht in een mooi vierkantje. De kronkelende weggetjes die uitkomen op de hoofdweg voelen een stuk natuurlijker aan.

Zuni kent een rijke geschiedenis. In het dorpsmuseum wordt duidelijk dat de Asawi geen fan waren van de Spanjaarden. Net als de Nederlanders in de Tachtigjarige Oorlog werden de Asawi verdreven en/of onderdrukt. Ook ‘onderwezen’ de Spanjaarden de bevolking in het christendom en in nieuwe technologieën.

Een van deze technologieën is de kleioven. Ieder huis heeft een buitenoven. De ovens worden gebruikt om eten te maken (stoofpotjes, pizza).

De toeristeninformatiemedewerker onderstreept dat de kleiovens niet echt uit Spanje komen, maar via de Spanjaarden door een Marokkaan zijn geïntroduceerd.

We bezoeken het arendopvangcentrum. Opzichter Cody vertelt hoe de vier Amerikaanse zeearenden hier terecht zijn gekomen. De één was aangereden, de ander verloor een vleugel en weer een ander was uit het nest gevallen.

Alle adelaars worden hier goed verzorgd tot ze sterven. Een soort hospice voor vogels dus. Als tegenprestatie mag de bevolking hun veren gebruiken. Deze worden ingezet voor prachtige kostuums en andere religieuze uitingen.

Onze route vervolgt zich langs El Morro. Deze imposante berg verbergt een enorme waterpoel. Er zit wel 757.000 liter schoon water in deze poel. Midden in de woestijn is dat natuurlijk heel fijn voor rondtrekkende mensen.

Deze mensen laten allemaal iets achter bij de poel. De inheemse bevolking graveerde figuren in de muur. Dit werd nagedaan door de Europeanen. Die hadden echter minder fantasie en graveerden slechts hun naam in de muur.

Ondanks de eeuwenoude gegraveerde graffiti is het een prachtige wandeling langs de muur, en we leren heel wat van haar (bloederige) geschiedenis.

Niet veel verder zetten we de tent op en wachten we af. Krista en Roos zijn vanmiddag geland in Albuquerque. Ze komen met de auto naar ons toe!

Wat een verjaardagscadeau voor Jeroen! Twee vriendinnen uit Nederland, helemaal in New Mexico. En dan hebben we het nog niet eens over de Eurovisie Hitster-versie die ik Jeroen cadeau doe!

Kudos voor Krista, die na een hele koude nacht en met een flinke jetlag toch even 69 km fietst! Haar prestatie wordt bemoeilijkt door een zadel dat op zoek lijkt te zijn naar een warm plekje.

Ook kudos voor Roos, want die ziet in een golfwagentje de hele camping en regelt alles voor een aangename aankomst! Dank u, dank u!

De volgende dag bezoeken we een indrukwekkende vulkaan. Je kunt supergoed zien hoe de lavastromen 10.000 (!) jaar geleden de berg afgingen. De uitbarsting heeft een grot gemaakt waar het hele jaar ijs in staat. Heel gek! Bevroren water in dit warme weer!

De dag erna bezoeken we een uitloper van de lavastroom. We lopen over een gebroken land. Overal zijn scheuren en kloven te zien. Aan de ribbels in de grond kun je goed zien hoe de lava heeft gestroomd.

Echt supercool!

We bezoeken nog twee AAAAA-scenic spots en fietsen door naar casino en hotel Sky City.

Het is een ietwat treurige bedoening. Tientallen mensen zitten als halve zombies achter eenarmige bandieten hun geld te verliezen.

Gelukkig is de countryavond in de bar bijzonder gezellig. Een vierkoppige band brengt alle stelletjes op de dansvloer. Het plaatje is compleet doordat alle leiders een cowboyhoed dragen.

De volgende dag knallen we 103 km met gemiddeld 24 km/uur naar Albuquerque. Onderweg springen er twee hertjes over de weg en ontmoeten we zes Oostenrijkers in een Chrysler. Zij rijden onze route in tegengestelde richting. Goede reis!