From Beijing to Utrecht

#19 Van Kuytun naar Sayram Lake

We vertrekken wat later dan normaal. Het regent… maar dat is niet de voornaamste reden van onze vertraging. Jeroen zit vast in de lift 🙂

Terwijl ik bij de receptie onze borden en lepels probeer terug te krijgen (de schoonmakers hadden die per ongeluk meegenomen), probeert Jeroen het ‘shaude shaude’ van het hotel personeel te verstaan.

Jeroens vastzittende lift maakt nogal wat los in de lobby. Medewerkers lopen driftig rond met een portofoon en achter de receptie wordt druk gebeld. Jeroen stuurt een foto uit de lift, net voordat het licht uitgaat. Hij zit precies tussen twee verdiepingen. Dus hij kan er niet uit.

Ondertussen zit ook een schoonmaakster vast in de draaideur. Haar mop zit vast onder de deur. Gelukkig is zij snel gered. Evenals Jeroen. Die komt na 15 minuten tóch nog veilig beneden. 15 minuten later ontvangen we onze ‘ontvreemde’ borden en lepels.

Daarna mogen we een uurtje fietsen, voordat we bij de eerste controlepost komen. We worden sjiek ontvangen. In een kamer met een comfortabele bank wachten we de registratie af. Er ligt een koffietafelboek met prachtige foto’s van de omgeving.

Dit is echter het enige wat we van de omgeving te zien krijgen. Want 10 minuten later worden onze fietsen in een busje geladen. Gratis en voor niks 180km verder. Het was een mooi fotoboek…

Onze chauffeur heeft niet veel geslapen. Om wakker te blijven steekt ie een sigaret (of vier) op. Het verbaast ons niet. Iedereen in China rookt. Asbakken zijn daarom nog steeds te koop in de supermarkt 🙂

Ook vinden we asbakken op de nachtkastjes, in de badkamer en in de lobby van het hotel.

Al paffend schieten we over de snelweg. Aan weerszijden van de weg trekt een prachtig landschap voorbij. We reizen door groen-gele graslanden met daarachter een indrukwekkende bergrug. We spotten zelfs onze eerste ‘wilde’ kameel langs de weg.

Jeroen is nogal verbolgen over het feit dat we niet mogen fietsen. Helemaal omdat die marathon, waarvoor Wusu volgens de politie is afgesloten, helemaal niet wordt gelopen! Jeroen vind het niet fijn dat de politie liegt.

Ik vind het wel prima. Ik ben gewoon niet graag op een feestje waar ik niet voor ben uitgenodigd. We zijn hier duidelijk niet welkom. Dus dan maar in sneltrein vaart door dit prachtige land. Daarbij… het is zo onmogelijk om een lekke band te rijden!

We worden vroeg afgezet in Yinghe en hebben de hele avond om deze (saaie) stad te bezichtigen. Na een potje poolen duiken om 19:00 ons bed in. Blijjkbaar zijn we moe want we worden de volgende dag pas om 8:30 wakker.

Op naar Sayram Lake! We fietsen de stad uit en de snelweg op. Binnen niet afzienbare tijd leggen we 75km af. ‘Dat gaat lekker snel’ denk ik nog. Na de lunch wordt de snelheid er flink uitgehaald.

We klimmen in 50km van 300m naar 2100m hoogte. Ter referentie, we klimmen van de Vaalserberg (hoogste ‘berg’ in NL) tot halverwege de MontBlanc (hoogste berg van de Alpen).

Het is geen steile klim, maar het duurt wel. Gelukkig hebben we genoeg afleiding van onze omgeving. Deze is bijna sprookjesachtig. Bergen met witte pieken, gehuld in dikke wolken, komen voorbij.

Andere afleiding vind ik in een wedstrijdje met een vrachtwagen. Net als alle oudere barrels heeft deze zijn motorkap openstaan om de motor te koelen. Het ouwe beestje kruipt omhoog.

Ik demarreer van 6km/uur naar een stuitende 7km/uur. Jeroen bijt in mijn stofwolk terwijl ik mijn inhaal-move maak. Het duurt een kleine 10 minuten eer ik de vrachtwagen voorbij ben. Triomfantelijk wuif ik naar de bestuurder die in lachen uitbarst.

Mijn overwinning is van korte duur. Als de vrachtwagen me weer inhaalt wuift de chauffeur en laat hij zijn spierballen zien.

Met de morele steun van de Schouwburg Whatsapp groep en de familie bereiken we de 2100m! Met 132km op de teller rijden we om 21:00 uur een politiepost in.

De politie is heel grappig en enthousiast. Ze vragen of we in het nabijgelegen hotel slapen. We zeggen dat het nogal duur is. Daar heeft de politie een opmerkelijke oplossing voor. ‘Zet je tent gewoon op in de lobby, dat is veel goedkoper.’

Ik denk dat het een vertaalfout is. Aangekomen in de lobby blijk je hier daadwerkelijk je tent kunt opzetten. Jeroen vindt het fantastisch! Ik vind het een goed verhaal voor later, maar lig toch liever in een kamer met een douche. Geen tent in de lobby dus, wel een kamer met uitzicht op het meer.

Morgen meer meer 🙂

Next Post

Previous Post

6 Comments

  1. Chris May 25, 2019

    Geweldig filmpje en mooi verhaal weer.
    Wat een tocht. Ben benieuwd hoe het na China wordt

    • deenmenno@gmail.com May 27, 2019 — Post Author

      Wij ook! Morgen gaan we het beleven!

  2. Jan van Gorp May 25, 2019

    Wat leuk. Meteen in een film gespeeld; De
    lift!

  3. Niek Bakker May 25, 2019

    Jongens wat is dit geweldig. Ik lees jullie verhalen haast ademloos. Wat een geweldige ervaringen. Jullie worden echte wereld burgers. En hoe makkelijk gaan jullie kennelijk met tegenslagen om. (lekke banden’ politie controles, verboden gebieden) Pet je af. Ik kijk nu al haast weer uit naar jullie volgende Verslag. Doe voorzichtig. En tot snel.

    • deenmenno@gmail.com May 27, 2019 — Post Author

      Leuk om te lezen dat je zo met ons meereist! We blijven zeker schrijven 🙂 tot in Kazachstan

  4. Sara Miller May 25, 2019

    Looking like tons of fun!!!!

Leave a Reply

© 2024 From Beijing to Utrecht

Theme by Anders Norén

%d bloggers like this: