
‘Ik waai uit mijn verschoning!’ Hoor ik Jeroen roepen. Ik wordt net niet de berm in geduwd omdat ik vol in de wind ga hangen. Het waait! HARD!

Op halve winds koers (vraag je moeder maar) fietsen we langs een enorm windmolen park. Het is duidelijk waarom ze in deze vallei staan, want het is één groot tochtgat.

Dichtbij de bergen neemt de wind af. Vandaag fietsen we naar Joshua Tree. Joshua Tree is een woestijnlandschap en overal staan hele gekke bomen en bijzondere rotsen.

De bomen zijn een huwelijk tussen een cactus en een olijfboom. De grillige, kronkelige dikke stam wordt versierd door naaldvormige bladeren.

De rotsen lijken neergelegd door een reuze kleuter. Hoopjes stenen lijken kriskras door het landschap gelegd.

De woestijn is het huis van veel dieren. Er zijn woestijnratten, ratelslangen, hagedissen, zwartstaartshazen, spechten, raven, uilen, haviken, leguanen, chuckwalla’s, schapen en een dier dat ik eerder in de zee zou verwachten.

We zien overal waarschuwingsborden voor de woestijnschildpad (!?). Helaas blijft de schildpad zelf uit. Wel zien we plekken met gekke namen zoals de Hall of Horrors (helemaal niet eng) en de Oyster Bar (geen water te zien… en al helemaal geen bar!).

‘s Nachts is het net of de sterren extra fonkelen. Omdat er weinig steden de buurt zijn kun je heel veel sterren zien. Zelfs vallende sterren!

De volgende dag dalen we af naar beroemde Route 66. We passeren een bijzondere zwarte heuvel en raadplegen onze kaart.
Hier moeten we tóch even voor omfietsen. Een zwart landschap tekent de weg naar de berg. Niet veel later staan we middenin een heuse vulkaan! (Check de video!).

Vanavond slapen we in een schuur van een verlaten woning. Het is recht tegenover Roy’s Motel Cafe, één van de bezienswaardigheden langs Route 66.

Als het tank station sluit zijn wij de enige mensen op het terrein. Je zou denken dat het ‘snachts muisstil is. Het tegendeel is waar. Ieder kwartier dondert er een goederentrein voorbij. Ook de weg wordt de hele nacht bereden.

En muizen zijn helemaal niet stil! Zo blijkt maar als we ‘s nachts bezoek hebben van een heel lawaaierige muis (of misschien toch een wasbeer!).

Ondanks de luide nacht stappen we fris op fiets. Fris is misschien niet het juiste woord… We hebben al twee nachten niet kunnen douchen… maar je begrijpt wat ik bedoel.

Het is 65km tot de eerste stop. Route 66 brengt ons dwars door onbewoond land. We klimmen over 14 kapotte bruggen en brengen een hond veilig terug naar huis.

Daar boven op de berrug. Daar staat een… parasol?! Midden in de woestijn zit een mevrouw met een regenboog parasol. Ze verkoopt vers fruit!

We krijgen een mix van komkommer, ananas, meloen en iets dat lijkt op appel, maar dan minder zoet. Ons lichaam is dankbaar voor de vitamines en de lange afdaling die volgt.

Na 127 km en 700 hoogtemeters duiken we voldaan het ijskoude zwembad in van de camping in Needles. Tijd voor een Mongoolse steak en Noodle soup! Panda Garden, here we come!

Flora en Fauna quiz voor Alex en Lisa
Op straat zien we some een vogel voorbij schieten! Ze rennen liever dan vliegen. Je kent ze van een bekende tekenfilm. Kun je raden over welke vogel we het hebben?

Flora en Fauna quiz voor biologen.
In onze fruitmix zitten hele stevige stukjes fruit… of wortel… het is wit, fris en smaakt eerder hartig dan zoet. Een beetje als appel. Enig idee hoe het heet?!


Leave a Reply